Na ziemiach dzikiej Afryki żyją niezbadane plemiona. Jednym z bardziej zachwycających i ciekawych jest lud Himba. Jest to grupa etniczna pasterzy licząca 20-50 tys. osób, prowadzących koczowniczy tryb życia. Zamieszkują oni północno-zachodnią część Namibii.

Lud Himba

Ten artykuł nie jest kompletny. Chcesz go rozbudować? Kliknij tutaj.


Przybliżony obszar zajmowany przez lud Himba na mapie Namibii:

Źródło: Opracowanie własne na podstawie: TUBS; https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7e/Namibia_in_Africa_%28-mini_map_-rivers%29.svg/635px-Namibia_in_Africa_%28-mini_map_-rivers%29.svg.png

Niespotykane fryzury

Ludność plemienia Himba zachwyca swym oryginalnym wyglądem. Jak się okazuje ich niesamowite fryzury mają swoje znaczenie odgrywające niezmiernie ważną rolę w ich społeczeństwie. Dziewczynki w okresie dojrzewania zaplatają włosy tak, by zakryć twarz przed zalotami mężczyzn. Z kolei kobiety szukające męża wiążą włosy z tyłu głowy sznurkiem z palmy makalani. Natomiast kobiety zamężne noszą na czubku głowy skórzaną embre, a wdowy zdejmują embrę z głowy na znak żałoby.

Dziewczynka Himba w okresie dojrzewania:

Źródło: Yves Picq; https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6f/Namibie_Himba_0705a.jpg/800px-Namibie_Himba_0705a.jpg

Nie tylko status kobiety można wyczytać z jej wyglądu, lecz także inne ważne informacje, na przykład liczba bransolet na kostkach jej nóg świadczy o ilości posiadanego potomstwa. Cały strój kobiety waży ok. 12 kg, a składają się na niego bransolety na ręce i nogi, metalowe obroże, pas, korale, a także inne ozdoby, z których większość wykonana jest ze skóry, kości i metalu, pokrytych ochrą i tłuszczem. Podobnie ich ciało pokryte jest ochronną warstwą ochry i tłuszczu.

Także mężczyzn obowiązuje określona fryzura. Młodzi chłopcy noszą na czubku głowy warkocz, a kiedy stają się mężczyznami, warkocz ten rozdziela się na dwa. Po ożenku panowie zakładają  na głowę turban z owczej skóry, który pokazuje także ich status wojenny. Po śmierci żony, mężczyzna ścina warkocz i nosi odkrytą głowę przez cały rok. Ich strój jest mniej ozdobny niż strój kobiet. Każdy z nich na szyi nosi ozdoby z muszelek, u pasa uwiązaną ma spódniczkę podobną do spódniczki kobiet, a na nogach sandały z koziej skóry.

Chłopiec Himba w okresie dojrzewania:

Źródło: Thomas Schoch; https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/Himba_Boy.jpg/800px-Himba_Boy.jpg

Dzień jak codzień

Dzień ludu Himba zaczyna się od odciągnięcia cieląt od krów, które są następnie dojone przez kobiety i dzieci. Naczynia pełne mleka zostają zaniesione do wodza, by ten spełnił najważniejszą ceremonię i spróbował napoju z każdego naczynia. Ten obrządek zapewnia zachowanie hierarchii, jedności oraz szacunku. Dopiero po nim mieszkańcy osady rozchodzą się do swoich obowiązków. Mężczyźni  wraz z żywym inwentarzem wędrują na pastwiska, starsze dzieci zajmują się kozami, a mamy i babcie poświęcają czas małym dzieciom. Pozostałe kobiety wyplatają kosze, rozcierają kukurydzę, wiążą sobie nawzajem włosy, niektóre noszą wodę w dzbanach z odległej studni, inne spulchniają pole z kukurydzą. Każdy ma swoje zajęcie przyczyniające się do sprawnego funkcjonowania osady.

Kobieta Himba w czasie codziennych obowiązków:

Źródło: Yves Picq; https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3b/Namibie_Himba_0721a.jpg/800px-Namibie_Himba_0721a.jpg

We wiosce przywództwo sprawuje najstarszy mężczyzna, który zostaje wraz z kobietami i dziećmi, gdy reszta mężczyzn wypasa zwierzęta.

Ludzie Himba w czasie codziennych obowiązków:

Źródło: Hans Stieglitz; https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/53/Himba-Hirten.jpg/800px-Himba-Hirten.jpg

Czy można odwiedzić osadę Himba?

Celem wodza nie jest straszenie sąsiadów wojną, lecz zapewnienie swojej rodzinie skromnego życia, więc tak, można odwiedzić osadę Himba. Wystarczy tylko przekupić wodza intrygującymi upominkami, a droga do tajemniczej wioski stoi przed ciekawskim przybyszem otworem. Nawet za drobną opłatą mieszkańcy chętnie pozują do wspólnego zdjęcia z turystami.

Matka Himba z dziećmi, pozująca do zdjęcia dla turystów:

Źródło: Jescapism; https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/af/Himba_Woman_and_Family.JPG/800px-Himba_Woman_and_Family.JPG

Spokojne życie, ale są też problemy

Największym zagrożeniem dla ludu Himba jest brak wody. W czasie suszy są zmuszeni do przenoszenia swoich osad na żyźniejsze tereny. Podczas wędrówki bardzo często dopada ich głód. Jednak niezaspokojone pragnienie wody i jedzenia nie jest ich jedynym kłopotem. Z powodu braku wody utrzymanie czystości nawet w najmniejszym stopniu staje się bardzo trudne. Na szczęście i z tym sobie poradzili. Himba myją się ziemią, a intymne części ciała okadzają dymem unoszącym się z kadzideł. Ludność plemienia Himba nie zakłada rodzin z innymi grupami etnicznymi, dlatego jak na razie, choroba bardzo rozprzestrzeniona w Afryce, czyli AIDS, ich jeszcze nie dopadła.

Wierzenia ludu Himba wywodzą się z pradawnych przekonań ich przodków. Dlatego najczęściej czcią oni duchy matki ziemi i modlą się o pastwiska oraz wodę dla bydła. Większość bóstw Himba ma postać kobiet.


Autor: Hannah Calvo

Sprawdzono pod względem merytorycznym: mgr Bartłomiej Kulas