Obecność głównych stref klimatyczno-roślinno-glebowych jest bezpośrednią konsekwencją cyrkulacji atmosferycznej w strefie międzyzwrotnikowej (komórka Hadleya). Są to obszary występowania skojarzonej ze sobą fauny, flory i gleb w określonych warunkach klimatycznych. W Afryce wyróżniamy 4 takie strefy.

Spis tematów (kliknij, aby przejść do wyboru tematów)


Afryka

III Strefy klimatyczno-roślinno-glebowe Afryki

Strefy klimatyczno-roślinno-glebowe Afryki

Źródło: http://www.epodreczniki.pl/reader/c/140479/v/latest/t/student-canon/m/ivbBBhrNpJ#ivbBBhrNpJ_d5e376

Wyróżnia się 4 główne strefy klimatyczno-roślinno-glebowe w Afryce:

1. Strefa wilgotnego lasu równikowego

W strefie klimatu równikowego, gdzie temperatura jest stała przez cały rok, a opady bardzo wysokie i również występujące przez cały rok. W takich warunkach wegetacja roślin trwa cały rok (ze względu na brak pór roku), a świat fauny i flory jest bardzo bogaty. Występują egzotyczne gatunki zwierząt (jak małpa), a teren pokrywa gęsta dżungla, w której występuje nawet 25 000 gatunków roślin. Przyrost gleby ze względu na wysoką temperaturę i dużą wilgotność jest bardzo szybki, ale wszelkie wartości mineralne są natychmiast pochłaniane przez rozwijającą się roślinność. Olbrzymie opady prowadzą także do wypłukania z gleby części składników mineralnych, istotnych dla żyzności gleby przez co są one bardzo mało przydatne rolniczo. Pozostałe w glebie niewypłukane tlenki żelaza i glinu nadają jej charakterystyczny czerwony kolor, dlatego występujące tu gleby nazywają się czerwone (laterytowe) lub czerwonożółte gleby ferralitowe.

Źródło: https://i.ytimg.com/vi/GCeWNW8Q25Q/maxresdefault.jpg

2. Strefa sawanny

Obejmuje największą część Afryki, na terenie objętym klimatem podrównikowym. Cechuje się on występowaniem naprzemiennie pory deszczowej i pory suchej, co prowadzi do mniejszej bujności roślinności, zwłaszcza drzew. Formacja sawanny składa się z traw, zwłaszcza wysokich, z pojedynczo występującymi drzewami, najczęściej akacjami lub baobabami. Świat zwierzęcy pozostaje zróżnicowany i bogaty w liczne gatunki (np. lew). Gleby również są ubogie w składniki mineralne, których większość jest wypłukana w czasie intensywnej pory deszczowej lub ulega wywiewaniu po częstych na tym obszarze pożarach niszczących trawy chroniące gleby przed erozją. Typowym przykładem dla tej strefy jest gleba czerwonobrunatna.

Źródło: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/5a/Tarangire-Natpark800600.jpg/1280px-Tarangire-Natpark800600.jpg

3. Strefa pustyń i półpustyń

Związana jest z występowaniem pozbawionego opadów i bardzo gorącego klimatu zwrotnikowego. Istotne w kształtowaniu krajobrazu są także duże amplitudy temperatury dzień i noc. Opady są bardzo rzadkie, a gdy już się pojawią (nawet raz na kilka lat) tworzą rzeki epizodyczne. Brak wilgoci na dłuższą metę prowadzi do ogromnego zubożenia fauny i flory obszaru. Typową rośliną bytującą w takich warunkach jest kaktus oraz niektóre rodzaje trwa. Wśród mało licznych gatunków zwierząt warto wymienić skorpiona. Jedynymi wyjątkami są oazy, czyli miejsca gdzie wody podziemne wydostają się na powierzchnie pustyni, tworząc niewielkie obszary bujnej przyrody. Gleby w tej strefie często w ogóle nie istnieją, a jeżeli już się wykształcą, są to zupełnie beznadziejne gleby pustynne i szaroziemy.

Źródło: http://www.rp.pl/apps/pbcsi.dll/storyimage/RP/20170316/NAUKA/303169816/AR/0/AR-303169816.jpg&MaxW=1000&imageversion=MainTopic1


4. Strefa roślinności śródziemnomorskiej

Występuje na najmniejszym obszarze skraju północnego i południowego Afryki. Jest to obszar, gdzie klimat przechodzi w podzwrotnikowy wilgotny, lata są gorące i suche, ale zimy chłodniejsze i zdecydowanie bardziej deszczowe.  Typową roślinnością występującą w takiej strefie jest makia – czyli mówiąc najprościej, różnego rodzaju krzewy i zarośla, niektóre gatunki drzew (np. cyprys) i kwiaty. Fauna jest bogatsza niż na pustyniach, a typowe gatunki są podobne do południowo-europejskich. Charakterystyczną w tej strefie jest gleba cynamonowa o ogólnej średnio-dobrej żyzności i zdecydowanie najwyższej spośród strefowych gleb Afryki.

Źródło: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9d/Maquis_Ste_Lucie2.jpg