Człowiek a środowisko to siódmy (ostatni) dział drugiej klasy liceum 4-letniego. Zawiera informacje o relacjach człowiek-środowisko i o konfliktach, które z nich wynikają. Obejmuje kwestie związane z atmosferą, hydrosferą, rolnictwem, górnictwem, transportem, turystyką, kwestiami krajobrazu kulturowego. Opisuje też procesy rewitalizacji.
Spis tematów (kliknij na temat, aby przejść do strony)
Człowiek a środowisko
I Konflikty w relacji człowieka ze środowiskiem
- Środowisko geograficzne, środowisko przyrodnicze, środowisko antropogeniczne
- Konflikt człowiek – środowisko
- Zrównoważony rozwój
II Człowiek a atmosfera
- Zanieczyszczenie atmosfery
- Zanieczyszczenie atmosfery pochodzenia antropogenicznego
- Globalne ocieplenie
- Dziura ozonowa
- Smog
- Inne zjawiska
- Zanieczyszczenia powietrza a ludzkie zdrowie
III Człowiek a hydrosfera
- Wykorzystanie wody przez człowieka
- Zanieczyszczenie wód śródlądowych i podziemnych
- Zanieczyszczenie wód morskich
- Wpływ obiektów hydrotechnicznych na środowisko
- Nieumiejętna gospodarka wodami rzek i jezior
IV Rolnictwo a środowisko
- Działalność rolnicza człowieka
- Systemy gospodarowania w rolnictwie
- Chemizacja rolnictwa
- Mechanizacja rolnictwa
- Gospodarowanie wodą w rolnictwie
- Intensywny wypas zwierząt
V Górnictwo a środowisko
- Kopalnia otworowa
- Kopalnia głębinowa
- Kopalnia odkrywkowa
- Lej depresyjny
- Rekultywacja terenów pogórniczych
VI Transport a środowisko
- Pozytywny wpływ transportu na życie człowieka
- Negatywny wpływ transportu na życie człowieka
- Wpływ transportu na środowisko naturalne
VII Turystyka a środowisko
- Wpływ turystyki na środowisko przyrodnicze
- Wpływ turystyki na życie człowieka
- Zrównoważona turystyka
VIII Człowiek a krajobraz kulturowy
- Krajobraz kulturowy miast i wsi
- Degradacja krajobrazu wiejskiego
- Degradacja krajobrazu miejskiego
- Planowanie przestrzenne a ochrona krajobrazu kulturowego
- Inne formy ochrony krajobrazu kulturowego
IX Rewitalizacja i działania proekologiczne
- Odtwarzanie i odbudowa obszarów zdegradowanych
- Rewitalizacja na świecie i w Polsce
- Gentryfikacja
- Działania proekologiczne w gospodarce
- Współodpowiedzialność człowieka za stan środowiska
Słownik
Aparat pojęciowy w tym dziale (kliknij aby rozwinąć definicję):
Dokument programowy działań ONZ w zakresie zrównoważonego rozwoju w życiu lokalnym. W 40 rozdziałach dokumentu opisano zagadnienia podzielone na cztery sekcje: zagadnienia społeczne i ekonomiczne; Ochrona i zarządzanie zasobami naturalnymi w celu zapewnienia trwałego i zrównoważonego rozwoju; Wzmacnianie roli głównych grup społecznych i organizacji; Możliwości realizacyjne. Protokół podpisały 172 państwa w tym Polska.
Zbiór wszelkich działalności człowieka oddziałujących na środowisko przyrodnicze, tzw. presja środowiskowa. Pojęcie często utożsamiane z negatywnym wpływem człowieka na środowisko naturalne.
Platforma wydobywcza w Zatoce Meksykańskiej, na której w 2010 r. doszło do eksplozji i w konsekwencji niekontrolowanego wycieku ropy naftowej z dna zatoki bezpośrednio do morza. Na skutek 87-dniowych zdarzeń do wody dostało się 5 mln baryłek ropy naftowej, powodując ogromną katastrofę ekologiczną.
Dokument uchwalony przez ONZ w sprawie zrównoważonego rozwoju, wprowadził 27 zasad określających obowiązki oraz prawa stron – sygnatariuszy, w dążeniu do rozwoju ludzkości przy zapewnieniu dobrych warunków życia, jednocześnie zapewniając zachowanie i ochronę zasobów przyrody dla przyszłych pokoleń.
Czynność stosowana w rolnictwie, najczęściej w systemie płodozmianu, polegająca na zróżnicowaniu struktury zasiewów (ewentualnie chowu) na wiele gatunków. Celem takiego działania jest najczęściej chęć ochrony ogółu produkcji przed zagrożeniami wynikającymi z monokultury rolnej, np. rozpowszechniania się chorób.
Czynności na rzecz kształtowania i ochrony środowiska naturalnego, podejmowane w szczególności w zakresie gospodarki, mające na celu zmniejszenie uciążliwości rolnictwa, przemysłu i usług dla środowiska.
Zmniejszenie stężenia ozonu (O3) w warstwie stratosfery atmosfery ziemskiej, obserwowane głównie nad obszarami polarnymi (zwłaszcza Antarktydą). Spowodowane jest emisją (pochodzenia antropogenicznego) freonów oraz używaniem aerozoli które niszczą ozon w stratosferze. Zjawisko niekorzystne ze względu na zmniejszenie ochrony przed szkodliwym promieniowaniem UV.
Element infrastruktury drogowej mający stanowić ochronę przed hałasem emitowanym przez ruch drogowy dla sąsiadującej zabudowy.
Element infrastruktury górniczej pozwalający na zablokowanie dopływu wód podziemnych do wyrobiska kopalni poprzez uniemożliwienie przesiąkania wody w skałach.
Działania na rzecz zmiany charakteru dzielnicy miasta lub jej części (w obszarze społecznym, ekonomicznym, kulturowym). Częstym efektem jest zmiana spektrum lokatorów, z osób nisko i średnio zamożnych w kierunku wyższej klasy ekonomicznej. Gentryfikacja jest często traktowana jako jeden z możliwych aspektów rewitalizacji.
Zjawisko wzrostu średniej globalnej temperatury powietrza (powyżej wartości 14°C traktowanej jako punkt odniesienia), za którego początek przyjmuje się rok 1850. Proces spowodowany jest nadmierną koncentracją gazów cieplarnianych (zwłaszcza metanu i dwutlenku węgla) w atmosferze, których stężenie obecnie znacząco przekracza wielkość naturalną. Zjawisko pochodzenia antropogenicznego, wywołane działalnością człowieka, prowadzące do niekorzystnych zmian klimatyczno-pogodowych, wzrostu liczby pogodowych zjawisk ekstremalnych oraz przyczyniające się do topnienia lodowców i lądolodów i tym samym wzrostu globalnego poziomu morza.
Negatywne zjawisko dźwiękowe, zazwyczaj o ponadprzeciętnym natężeniu, które powoduje rozmaite negatywne skutki dla człowieka. Jednym z głównych źródeł hałasu jest transport.
Sztuczne wzniesienie, najczęściej utworzone na skutek działalności górniczej, powstałe w wyniku składowania skał płonnych i innych odpadów górniczych, rzadziej jako efekt składowania odpadów z działalności przemysłowej lub energetycznej.
Zabieg agrotechniczny sztucznego nawadniania pól. Celem jest najczęściej uprawa obszarów całkowicie suchych, np. pustyń, aby zapewnić lokalnej ludności niezbędną żywność (i tańszą niż z importu).
Konflikt w relacjach człowieka ze środowiskiem naturalnym przejawiający się niekorzystnym wpływem człowieka na środowisko przyrodnicze, poprzez działalność człowieka niezbędną w jego przetrwaniu i rozwoju cywilizacyjnym.
Negatywny skutek rozwoju transportu, inaczej stłoczenie lub zakorkowanie. Zjawisko przeciążenia infrastruktury przez środki transportu, obserwowane zwłaszcza w transporcie samochodowym.
Proces rozwoju transportu morskiego przy wykorzystaniu kontenerów, co umożliwia sprawniejsze przeładunki i bardziej efektywne wykorzystanie powierzchni jednostek pływających.
Surowiec o znaczeniu gospodarczym, wydobyty z ziemi w ramach działalności górniczej.
Typ kopalni, który znajduje swoje zastosowanie w pozyskiwaniu surowców (ciał stałych, zwłaszcza węgla kamiennego i niektórych metali) zlokalizowanych głęboko pod powierzchnią ziemi. Elementem technicznych jest wykonanie pionowego szybu lub sztolni. W tej technologii pozyskuje się głównie surowce zalegające głębiej niż 200 metrów pod ziemią. W jej obrębie stosuje się sposób filarowy (drążenie złoża i pozostawianie filarów zbudowanych z surowca zabezpieczającego strop) oraz sposób równoległy (kopanie dwóch tuneli i wybieraniu złoża pomiędzy nimi).
Typ kopalni, w której dochodzi do usunięciu nadkłada (wierzchniej warstwy gruntu – skał płonnych) i pozyskiwaniu “odkrytego” (odsłoniętego) surowca bezpośrednio na powierzchni, z wykorzystaniem maszyn. Niewielkim kosztem i względnie prostą technologią można pozyskać zwykle duże ilości surowców różnego typu (np. węgiel brunatny, rzadziej kamienny, niektóre metale oraz surowce skale np. piasek, żwir, a także inne np. marmur, piaskowiec, wapień, bazalt, granit czy kredę). Opłacalność metody sięga wydobyciu surowców do około 200 metrów pod ziemią.
Typ kopalni w której wydobycie surowca (płynnego w tym po upłynnieniu lub gazowego) odbywa się poprzez przegotowany w tym celu odwiert. W ten sposób pozyskuje się m.in. gaz (szyb gazowy, platforma wydobywcza) i ropę naftową (szyb naftowy, platforma wydobywcza), a rzadziej także sól czy siarkę.
Naturalny lub wzorowany na naturalnym ciąg komunikacyjny dla zwierząt, pozwalający na połączenie odciętych od siebie (np. przez liniową infrastrukturę transportową) siedlisk zwierząt.
Zespół cech przyrodniczych i antropogenicznych charakterystycznych dla danego terenu i wyróżniających go.
Typ krajobrazu, który wykazuje silne przekształcenie przez człowieka. Obejmuje elementy naturalne oraz znaczną liczbę elementów będących wytworem antropogenicznym.
Typ krajobrazu kulturowego, obejmujący elementy przyrodnicze i antropogeniczne typowe dla tradycyjnej miasta. Obejmuje gęstą, zwartą i zwykle wysoką zabudowę. z gęstą i dobrze rozwiniętą siecią infrastruktury, spowijając kolejne osiedla mieszkaniowe, obszary przemysłowe i obiekty usługowe. W otoczeniu znajdują się często obszary sztucznie zaplanowanej przyrody np. parki. Elementy krajobrazu niematerialnego są silnie zróżnicowane i niejednolite.
Typ krajobrazu, który nie wykazuje istotnych, wyraźnych ingerencji człowieka (choć jego działalność może być już obecna). Obejmuje elementy atmosfery, hydrosfery, litosfery, pedosfery i biosfery.
Typ krajobrazu kulturowego, obejmujący elementy przyrodnicze i antropogeniczne typowe dla tradycyjnej wsi. Obejmuje rozproszoną zabudowę, zwykle wykonaną technologią tradycyjną (także drewnianą), w którą naturalnie wkomponowany jest układ pól uprawnych, a towarzyszy im zwykle słabo rozwinięta jest infrastruktura. W skład zasobów krajobrazu kulturowego wsi wchodzą także elementy niematerialne, takie jak względnie jednolite elementy tożsamości etnograficznej np. gwara i inny folklor.
Opad deszczu o kwaśnym PH, Zawiera kwasy wytworzone w reakcji wody z pochłoniętymi z powietrza gazami, takimi jak: tlenki siarki, tlenki azotu, siarkowodór, dwutlenek węgla, chlorowodór, emitowanych ze źródeł pochodzenia naturalnego, ale przede wszystkim ze źródeł pochodzenia antropogenicznego. Prowadzi do niszczenia roślinności i obiektów technicznych (budynków, infrastruktury itp.).
Zjawisko łudząco podobne do kwaśnego deszczu, ale mające charakter osadu atmosferycznego (mgły) o kwaśnym PH.
Obszar sztucznie obniżonego poziomu wód podziemnych (w stosunku do naturalnego w tym miejscu), powstały najczęściej na skutek działalności górniczej, w wyniku wypompowywania wody lub blokowania jej napływu.
Zabieg agrotechniczny obejmujący działania prowadzące do trwałego podniesienia jakości gleb, z wykorzystaniem wody. Polega na wytworzeniu sieci kanałów i rowów melioracyjnych. Podstawowym celem melioracji jest ochrona przed nadmiernym uwodnieniem oraz doprowadzenie wód do pól zagrożonych ich niedoborem.
Typ gospodarowania w rolnictwie polegający na stosowaniu wyłącznie jednego gatunku rośliny na całym obszarze uprawy (specjalizacja produkcji), w celu maksymalizacji efektywności i optymalizacji kosztów.
W górnictwie pod tym pojęciem rozumie się warstwę skał płonnych przykrywających od powierzchni ziemi złoże surowca, których usunięcie umożliwia rozpoczęcie eksploatacji kopaliny.
Chemikalia wykorzystywane w rolnictwie, obejmujące zwłaszcza azot, fosfor i potas, stosowane w celu zwiększenia urodzajności gleby i zwiększenia plonów.
Emisja zanieczyszczeń do atmosfery generowana przez gospodarstwa domowe w procesie ogrzewania oraz przez transport miejski (zwłaszcza samochodowy), sięgająca zwykle do wysokości 40 metrów i przyczyniająca się do pogorszenia jakości powietrza oraz wystąpienia zjawiska smogu.
Wielkie skupisko odpadów i śmieci (głównie plastiku) oceniane na 100 tys. ton, dryfujące na powierzchni Oceanu Spokojnego.
Jedna z form ochrony zabytków i krajobrazu, ustanowiona na podstawie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Chroni określony obszar krajobrazu kulturowego oraz wyróżniające się krajobrazowo zabytkowe zabudowania.
Chemikalia wykorzystywane w rolnictwie, obejmujące zwłaszcza fungicydy, insektycydy, herbicydy, stosowane jako środki ochrony roślin (przed grzybami, insektami i chwastami).
Typ gospodarowania w rolnictwie polegający na stosowaniu w uprawie systemu podziału pola na części i naprzemiennego obsiewania jego fragmentów różnymi roślinami (bez stosowania ugoru), w celu dywersyfikacji produkcji rolnej oraz poprawy wartości użytkowej gleby.
Skrót opisujący pył zawieszony w atmosferze, najczęściej z podaną wielkością mierzoną w mikrometrach (μm).
Presja (negatywna) na środowisko geograficzne (naturalne i antropogeniczne), wywołana przez rozwój turystyki.
Proces osadniczy polegający na masowym wzroście poziomu zurbanizowania, zwykle odnoszony do wsi. Oznacza gwałtowny wzrost gęstości zabudowy i napływ ludności zewnętrznej (miejskiej na wieś), co prowadzi do wypierania i marginalizacji lokalnej ludności oraz zmiany struktury krajobrazu.
Zjawisko polegające na przekształcaniu się obszaru niebędącego pustynią, w pustynię lub półpustynie. Częstą przyczyną jest nieumiejętna gospodarka rolna lub leśna, np. nadmierny wypas zwierząt.
Sposób prowadzenia gospodarki, polegający na nieprzemyślanym i nadmiernym korzystaniu z zasobów środowiska naturalnego, cechujący się ignorancją wobec środowiskowych skutków takich działań oraz brakiem poszanowania potrzeb kolejnych pokoleń ludzi w zakresie środowiska przyrodniczego.
Procesy inicjowane przez człowieka w celu przywrócenia wartości użytkowej terenom uprzednio zdegradowanym np. w wyniku działalności górniczej. Zaliczamy do nich szereg działań przyrodniczych i społeczno-gospodarczych.
Działania, które prowadzą do przywrócenia środowisku naturalnemu charakteru maksymalnie zbliżonego do pierwotnego. Wysiłki w tym obszarze mogę obejmować np. biosferę (pokrywę leśną) i hydrosferę (koryta rzek).
Ogół działań na rzecz przywrócenia funkcjonalności i użytkowości zdegradowanej przestrzeni, zwłaszcza miejskiej, obejmuje obszary: społeczny, gospodarczy, środowiskowy, przestrzenno-funkcjonalny, techniczny.
Skała uważana w górnictwie za nieużyteczną i stanowiącą barierę w dostępie do złoża surowca użytecznego. Stanowi skały otaczające surowiec lub nadkład. Usuwana i gromadzona w postaci hałd.
Niekorzystne zjawisko lokalnego zanieczyszczenia atmosfery na skutek procesów spalania, którego nazwa nawiązuje do anglojęzycznych smoke (dym) i fog (mgła). Zjawisko to występuje wyłącznie na terenie dużych aglomeracji miejskich, przy współudziale niekorzystnych warunków pogodowych i terenowych. Wyróżnia się dwa rodzaje smogu: siarkowy (tzw. Smog typu Londyńskiego) oraz fotochemiczny (tzw. Smog typu Los Angeles). Smog występuje na niskiej wysokości, o największym natężeniu do kilkudziesięciu metrów nad ziemią.
Jeden z dwóch głównych rodzajów smogu, występuje w klimatach zwrotnikowych i podzwrotnikowych latem i jesienią. Jego przyczyną jest emisja spalin przez transport samochodowy (na które składają się węglowodory, tlenki azotu, tlenki węgla i ozon). Najczęściej jest skutkiem wiązania się zanieczyszczeń powietrza z mgłą nad miastem. Na skutek przemian fotochemicznych nad miastem tworzy się silnie trująca aerozolowa mgła.
Jeden z dwóch głównych rodzajów smogu, występuje w klimatach umiarkowanych zimą. Jego przyczyną jest emisja zanieczyszczeń (przede wszystkim sadzy, tlenków siarki i tlenku węgla) ze spalania paliw służących do ogrzewania domów. Najczęściej jest skutkiem wiązania się zanieczyszczeń powietrza z mgłą nad miastem.
Element infrastruktury górniczej pozwalający na obniżenie zwierciadła wód podziemnych, poprzez wypompowanie wody i tym samym uzyskanie dostępu do niższych warstw surowców.
Technika wydobywania niektórych surowców (zwłaszcza ze złóż niekonwencjonalnych np. gazu z łupków) stosowana w kopalni otworowej. Polega ona na wpompowaniu do odwiertu specjalnej mieszanki (złożonej w przeważającej większości z wody z piaskiem, ale około 2% płynu stanowią różne w tym groźne chemikalia), w celu powiększenia szczelin w skałach i ułatwienia wydostania surowca.
Wyrobisko górnicze korytarzowe wydrążone najczęściej poziomo (lub pod niewielkim kątem) w zboczu góry, w celu pozyskania zalegającego tam surowca.
Wyrobisko górnicze pionowe lub pochyłe, prowadzące z powierzchni ziemi do podziemnych zasobów surowca i umożliwiającego jego wydobycie.
Środowisko naturalne przekształcone przez człowieka (wszystkie efekty jego działalności, a więc cała wytworzona kultura), czyli poddane tzw. procesowi antropopresji (presji, nacisku na środowisko przyrodnicze).
Całe środowisko, stanowiące zarówno elementy środowiska przyrodniczego jak i środowiska antropogenicznego, połączenie wytworów natury z kulturą stworzoną przez człowieka.
Wszelkie wytwory natury. Obejmuje przyrodę ożywioną – biotyczną (faunę i florę) oraz tzw. “martwą naturę” – abiotyczną (elementy atmosfery, hydrosfery, pedosfery i litosfery).
Uruchomiona w 2010 r. największa hydroelektrownia na świecie w Chinach na rzece Jangcy, o mocy zainstalowanej 22,5 GW. Najdroższy w historii ludzkości pojedynczy projekt budowlany. Na skutek budowy utworzono sztuczny zbiornik o powierzchni ponad 1000 km2.
Zabieg agrotechniczny polegający na przekształceniu obszaru górskiego w pola uprawne, poprzez wykonania taras rolnych (teras rolnych), w celu zatrzymania naturalnego (grawitacyjnego) odpływu wód powierzchniowych (głównie opadowych). Stosowany jest w Azji Wschodniej w celu umożliwienia uprawy ryżu w niekorzystnych warunkach terenowych.
Akt prawa miejscowego, do którego uchwalenia kompetencja posiada rada gminy. Dokument pozwala władzom miast i gmin na regulowanie wyglądu (parametrów) obiektów takich jak: “mała architektura” (np. ławki i kosze na śmieci), ogrodzenia posesji, tablice reklamowe i urządzenia reklamowe oraz czynić ustalenia szczegółowe dla wybranych obszarów.
Proces przekształcania krajobrazów miast i wsi poprzez pojawianie się znacznej liczby obiektów wykorzystywanych turystycznie m.in. bazy noclegowej, bazy gastronomicznej oraz infrastruktury turystycznej, a także towarzyszącej jej infrastruktury transportu.
Zwane czasem także nieprecyzyjnie wykluczeniem komunikacyjnym, zjawisko polegające na odcięciu danego miejsca od środków transportu, zwłaszcza publicznego transportu zbiorowego.
Sztucznie utworzone zagłębienie terenu lub przestrzeń podziemna lub utworzona w górotworze, powstała jako efekt działalności górniczej różnego typu.
Uruchomiona w 1970 r. największa hydroelektrownia w Afryce, zbudowana na rzece Nil, o mocy zainstalowanej 2,1 GW. Budowa tamy poskutkowała dodatkowo utworzeniem Jeziora Nasera o powierzchni 5,3 tys. km2.
Ogół czynności stosowanych w rolnictwie przy uprawie roślin, obejmujący czynności uprawy, nawożenia, stosowania środków ochrony roślin i czynności melioracji.
Jeden z negatywnych skutków górnictwa wykonywanego w kopalni głębinowej, polegający na zawaleniu się terenu nad poziomem kopalni, na skutek wydobycia zalegającego pod masą ziemi surowca.
Największa z pięciu planowanych tam na rzece Omo w Etiopii. Trzecia największa hydroelektrownia w Afryce uruchomiona w 2016 r. Łączna moc zainstalowana wynosi 1,9 GW, a powierzchnia utworzonego zbiornika wynosi 210 km2.
Jeden z elementów zrównoważonego rozwoju, takie prowadzenie działalności turystycznej, które pozwoli na zachowanie walorów przyrodniczych i kulturowych dla przyszłych pokoleń, rozwój turystyki w perspektywie wieloletniej.
Takie gospodarowanie przez człowieka, które będzie minimalizować negatywny wpływ na środowisko naturalne i zapewni możliwość korzystania ze środowiska naturalnego przez przyszłe pokolenia.
Brak komentarzy